Over Rassie Erasmus
Hallo, ik ben Rassie Erasmus en ik ben van kinds af aan al geïnteresseerd in ziekte en gezondheid. Als te vroeg geborene was ik namelijk super allergisch voor melkproducten en suiker.Omdat mijn ouders kettingrokers waren was een schone lucht een illusie in mijn jeugd wat resulteerde in wat tegenwoordig COPD heet. Voor mijzelf was er geen enkele regulieren behandeling die resultaat bood.
Het veelvuldige medicijngebruik in steeds sterkere doseringen, maakten mij alleen maar zieker. Mijn ouders werden van het kastje naar de muur gestuurd. Daarbij was mijn moeder al zeer jong bedlegerig, en hoewel niemand wist wat ze had, wist men blijkbaar wel welke medicijnen ze moesten voorschrijven.
De daaropvolgende jaren stonden in het teken van mijn eigen zoektocht naar oplossingen. Mijn vertrouwen in sommige overheidsinstanties bereikte een dieptepunt. Vragen stapelden zich op en antwoorden bleven uit. Veel meer dan “We weten het niet” en “Probeer dit eens” heb ik er niet uit kunnen slepen!
Ondertussen kregen mijn ingewanden steeds meer problemen om de zogenaamde geneesmiddelen te verwerken. De middelen werkte niet maar ik moest ze wel blijven slikken anders kon ik doodgaan.Na een aantal longontstekingen en veel te veel antibiotica op jonge leeftijd was mijn immuun- en maagdarm-systeem op jonge leeftijd al beschadigd.
Ik was voortdurend verkouden en omdat mijn darmen voeding niet goed verwerkten als gevolg van de medicijnen, bleef mijn fysieke groei uit. Ik zag er niet uit met een pijnlijke opgezette buik, dunne armpjes en beentjes en stekeltjeshaar. Toen ik 7 was, was ik zelfs zo mager dat als ik mijzelf snel omdraaide, mijn broek achterstevoren zat!Van heel dichtbij heb ik ook kanker en reuma meegemaakt. Met 45 was mijn moeder als gevolg van een maagzweer en andere vage klachten invalide, constant in en uit het ziekenhuis.
De diagnose longkanker bleef tot vrijwel het einde van haar korte leven uit. Na een onbeschrijfelijk snelle aftakeling stierf mijn moeder toen ik 10 was. En met een oudere zus die het huis uit ging, moest ik snel volwassen worden!Het is een wonder dat ik niet aan de drank of drugs ben geraakt. Gelukkig zag ik drugs niet als een uitweg. Voor mij was de enige oplossing erachter komen wat de oorsprong van ziekte is, en hoe je ellende die volgt zoveel mogelijk kunt verminderen.
Gesprekken met ‘kruidenvrouwtjes’ in mijn zoektocht naar oplossingen, leerde dat zuivere werkzame stoffen uit planten beter worden opgenomen dan reguliere medicijnen.Ik begon steeds meer vragen te stellen over voeding en merkte ook op dat dieren die in de vrije natuur leven, steevast kiezen voor simpel enkelvoudig voedsel. De twijfel over het menselijk voedingspatroon was ingezet. Ik ging natuurgeneeskunde en beweegkunde studeren en kreeg een passie voor hardlopen, zodra ik ging hardlopen merkte ik dat mijn energieniveau toenam. Mijn spijsverteringssysteem begon ook beter te functioneren naarmate mijn conditie toenam!Mijn eerste hernia-patiënte heette Dot Baverstock.
Zij werkte voor het Rijk als senior verpleegkundige en had gratis toegang tot reguliere medicatie die niet hielpen! Binnen 6 maanden was ze volledig van haar hernia af door mijn behandeling. Wat bij andere patiënten opviel die bepaalde vormen van beweging in combineerden met een verbeterde leefstijl, was dat zijn veel sneller opknapten dan zij die dat niet deden.Mijn ontdekking is dat natuurlije middelen, zoals kruiden en andere puur natuurlijke medicijnen samen een helend effect hebben op bijvoorbeeld vele ziekte processen en onder andere ook ontstekingsprocessen.
Andere ziektebeelden zoals bijvoorbeeld reuma en velerlei slijtage processen vallen hier ook onder. Toen ik mijn eigen onderzoek ontwikkelde met individuele behandelingsformules vanuit verschillende geneeskundige principes zag ik mensen niet alleen op knappen maar ook genezen.
Natuurgeneeskundige preparaten, in combinatie met de juiste enkelvoudige voeding én beweging, zijn gezond en bevorderen het helingsproces! Dit kan zelfs ziekten herstellen die reguliere medicatie niet kan oplossen. Dit werd mijn “trademark”. Het aantal patiënten in mijn praktijk neemt toe en de resultaten en dankbare patiënten blijven groeien.
Naast mijn persoonlijke reis en de ontwikkelingen in mijn praktijk, heeft mijn professionele pad me ook naar verschillende delen van de wereld gebracht.
Drie Decennia van Toewijding en Genezing: Mijn Reis als Naturopaat en Beweegkundige in Nederland
Drie Decennia van Toewijding en Genezing: Mijn Reis als Naturopaat en Beweegkundige in Nederland. Op 17 september 1993 zette Rassie Erasmus voet aan wal in Nederland, een land dat ik sindsdien mijn thuis heb mogen noemen. In de loop van deze drie decennia heb ik het voorrecht gehad om duizenden mensen te behandelen, zowel in Nederland als in verre oorden zoals Amerika en Australië.
Mijn reis begon als een kind met ernstige gezondheidsklachten. Toen de reguliere gezondheidszorg geen uitkomst bood, wendde ik me tot de natuur. Deze zoektocht leidde me naar een studie in natuur- en bewegingskunde, waar ik de kracht van kruiden en natuurlijke geneesmiddelen ontdekte. Door de jaren heen heb ik vele cliënten geholpen bij het herwinnen van hun gezondheid, variërend van ontstekingsprocessen tot aandoeningen zoals reuma.
Maar mijn betrokkenheid bij de gemeenschap ging verder dan mijn praktijk. Ik heb fysieke training verzorgd voor Brandweer Ridderkerk en was ook betrokken bij voetbalvereniging Rijsoord. Deze ervaringen hebben me niet alleen als professional, maar ook als persoon verrijkt.
De positieve recensies op mijn website getuigen van de impact die ik heb mogen hebben op het leven van mijn cliënten. Hun woorden van dankbaarheid en waardering zijn een constante bron van motivatie voor mij. Terwijl ik terugkijk op deze 30 jaar, ben ik dankbaar voor de kansen, de uitdagingen en vooral de mensen die ik heb mogen ontmoeten en helpen. Ik kijk uit naar nog vele jaren van dienstbaarheid, genezing en groei in dit prachtige land.
Ik nodig je uit om meer te leren en lezen over gezonde voeding, beweging en natuurlijke producten die jouw leven beter en prettiger maken.
Op je gezondheid,
Rassie Erasmus